Praca z dziećmi zawsze była dla mnie nie tylko źródłem ogromnej radości, ale również potężną motywacją do działania i samorozwoju. W okresie nastoletnim odkryłam swoją pasję do pracy edukacyjnej, kiedy wraz z przyjaciółkami prowadziłyśmy gromadę zuchową. Angażowałyśmy się w organizację zbiórek oraz planowanie i realizację wyjazdów dla dzieci. Te doświadczenia były nie tylko okazją do spędzania czasu w inspirującym towarzystwie, ale stanowiły również platformę, na której mogłyśmy wspierać i rozwijać dziecięcą kreatywność poprzez różnorodne prace i warsztaty.

Z czasem, moje doświadczenia i obserwacje pracy z dziećmi uświadomiły mi, jak ważna w ich edukacji jest emocjonalna i społeczna wrażliwość. To skłoniło mnie do ukończenia Kursu z Treningu Zastępowania Agresji (TZA). Uczestnictwo w tym programie było decyzją podyktowaną przekonaniem, że jednym z kluczowych aspektów pracy edukacyjnej jest nauczanie dzieci, jak radzić sobie z agresywnymi impulsami i zastępować je konstruktywnymi, pozytywnymi reakcjami.