Zaznacz stronę
Trening umiejętności społecznych dla dzieci

Trening umiejętności społecznych dla dzieci

Trening umiejętności społecznych dla dzieci

Trening Umiejętności Społecznych – skrótowo nazywany TUS – w największym uproszczeniu można opisać jako aktywną terapię w formie warsztatów, które przeprowadzane są w grupie osób zbliżonych do siebie wiekiem lub o podobnym poziomie funkcjonowania.

Celem TUS jest rozwijanie kompetencji emocjonalno-społecznych poprzez  modelowanie (czyli uczenie się przez obserwację i naśladownictwo) oraz utrwalanie prawidłowych rodzajów zachowania. TUS przynosi wiele korzyści. Pozwala przećwiczyć, poprawić lub całkowicie zmienić dane zachowania na pożądane czy społecznie akceptowane.

Spis treści:

1.  Co to umiejętności społeczne?

2.  Trening TUS dla dzieci

3.  Co oznacza TUS w praktyce?

4.  Bloki tematyczne w TUS

      4.1  Trening TUS dla dzieci – wchodzenia w relacje

      4.2  Trening TUS dla dzieci – autoprezentacja

      4.3  Trening TUS dla dzieci – kontrola złości

5.  Czynniki wpływające na skuteczność TUS

6.  Ile powinny trwać TUS?

7. TUS w Senso Senso

1.  Co to umiejętności społeczne?

Umiejętności społeczne to zestaw kompetencji niezbędnych do sprawnej komunikacji, interakcji i współpracy interpersonalnej oraz radzenia sobie w różnorodnych sytuacjach z udziałem innych ludzi. 

Do ważnych umiejętności społecznych zaliczamy przede wszystkim:

  • komunikację werbalną i niewerbalną – umiejętność wyrażania swoich myśli i uczuć za pomocą słów, tonu głosu, mowy ciała, gestów i mimiki,
  • słuchanie aktywne – zdolność do uważnego słuchania innych, rozumienia ich perspektywy i okazywania empatii,
  • asertywność – umiejętność wyrażania swoich potrzeb, uczuć i granic w sposób szanujący siebie i innych, jednocześnie unikając postaw agresywnych lub uległych,
  • empatię – zdolność do rozumienia uczuć, potrzeb i perspektywy innych osób, co pozwala na lepszą komunikację i budowanie silnych relacji,
  • współpracę i pracę zespołową – umiejętność współdziałania z innymi, dzielenia się zadaniami, podejmowania decyzji i dążenia do wspólnych celów,
  • radzenie sobie z konfliktami – umiejętność rozpoznawania sytuacji konfliktowych, zarządzania nimi i dążenia do konstruktywnych rozwiązań,
  • budowanie i utrzymywanie relacji – umiejętność nawiązywania kontaktów, zdobywania przyjaciół, utrzymania zdrowych relacji z innymi osobami i rozwiązywania problemów w relacjach,
  • inteligencję emocjonalną – zdolność rozpoznawania i regulowania własnych emocji, radzenia sobie ze stresem oraz zrozumienia i reagowania na emocje innych osób.

Niejednokrotnie zdarza się niestety, że ludziom potrzeba wsparcia w wypracowywaniu istotnych umiejętności społecznych. Dlaczego? Oto kilka z najczęstszych powodów:

  • osobowość i temperament – niektóre cechy osobowości, takie jak introwertyzm, nieśmiałość czy lęk społeczny, niejednokrotnie  utrudniają rozwijanie umiejętności społecznych. Osoby z takimi cechami mogą unikać sytuacji społecznych, co prowadzi do mniejszego doświadczenia w zakresie interakcji z innymi;
  • wychowanie i środowisko – umiejętności społeczne są często kształtowane w dzieciństwie. Jeśli osoba dorasta wśród rówieśników lub rodzinie, gdzie brakowało potrzebnych  wzorców społecznych, może mieć trudności w rozwinięciu tych umiejętności,
  • wpływ technologii – współczesne technologie, takie jak smartfony i media społecznościowe, często prowadzą do mniejszej ilości bezpośrednich interakcji społecznych, co może wpływać na rozwój tych umiejętności, szczególnie u dzieci i młodzieży,
  • zaburzenia rozwojowe – osoby ze spektrum autyzmu, zespołem Aspergera, ADHD czy innymi zaburzeniami mogą mieć trudności z umiejętnościami społecznymi. W tych przypadkach trudności te wynikają z różnic w funkcjonowaniu mózgu i procesach poznawczych,

Dla takich osób idealnym pomocą w celu wypracowania czy nauczenia się tych niezwykle ważnych zasobów jest skorzystanie z tzw. TUS’ów. 

Co warto wspomnieć, to że trening Trening Umiejętności Społecznych może być bardzo przydatny nie tylko  dla osób potrzebujących pomocy przy nabywaniu takich umiejętności ale również dla osób chcących je udoskonalić. TUS’y często są wybierane przez:

  • rodziców – aby lepiej komunikować się i współpracować z dziećmi, partnerami, nauczycielami,  
  • pracowników różnych zawodów – aby doskonalić umiejętności lepszego porozumiewania się z kolegami z pracy, klientami czy przełożonymi, 
  • seniorów – aby radzić sobie ze zmianami związanymi z wiekiem, utrzymaniem aktywnych relacji z rodziną, przyjaciółmi i społecznością,
  • osoby, które chcą zwiększyć swoje poczucie własnej wartości, samoświadomości i pewności siebie poprzez doskonalenie swoich umiejętności społecznych.

Wszystkie te grupy, a także wiele innych, których tu nie wymieniliśmy, mogą skorzystać z TUS, aby dzięki terapii dokonać pozytywnych zmian w swoim życiu. W tym artykule poświęcamy jednak przede wszystkim uwagę temu jak TUS’y mogą pomóc  dzieciom.

2.  Trening TUS dla dzieci

TUS dla dzieci to grupowa pracy w formie zabawa i ćwiczeń ukierunkowanych na uczenie prawidłowego funkcjonowania społecznego. Dzięki takim treningom dzieci mają możliwość nauczenia się pożądanych zachowań w bezpiecznym emocjonalnie i przyjaznym środowisku,  aby potem móc zastosować je w codziennym życiu, np. w domu czy w szkole.

Trening umiejętności społecznych  może być szczególnie korzystny dla dzieci przy przezwyciężeniu:

  • trudności w komunikacji – dzieci, które mają problemy z wyrażaniem się, rozumieniem innych lub nawiązywaniem kontaktu werbalnego i niewerbalnego, mogą skorzystać z TUS, aby poprawić swoje umiejętności komunikacyjne,
  • problemów z nawiązywaniem relacji – dzieci, które mają trudności z nawiązywaniem i utrzymaniem relacji z rówieśnikami, nauczycielami czy członkami rodziny, mogą nauczyć się, jak budować zdrowe i trwałe relacje podczas TUS,
  • niskiej samooceny i brak pewności siebie – dzieci, które mają problemy z poczuciem własnej wartości i pewnością siebie, mogą zyskać wsparcie w TUS, ucząc się, jak pozytywnie postrzegać siebie i radzić sobie z negatywnymi przekonaniami,
  • trudności emocjonalnych – dzieci, które mają problemy z kontrolowaniem emocji, takich jak złość, smutek czy lęk, mogą nauczyć się podczas TUS technik radzenia sobie z emocjami i zdrowszego wyrażania uczuć,
  • problemów z asertywnością – dzieci, które mają trudności z wyrażaniem własnych potrzeb i granic, mogą uczyć się w trakcie TUS asertywności i radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych,
  • trudności w zachowaniu – dzieci z agresywnym lub opozycyjno-buntowniczym zachowaniem mogą podczas TUS uczyć się strategii radzenia sobie z konfliktami, kontrolowania swojej impulsywności i budowania zdrowych relacji.

TUS może również wspomagać dzieci, które znalazły się czasowo w sytuacji bardzo trudnej, np. z powodu rozwodu rodziców, śmieci bliskiej osoby. Te skrajne sytuacje mogą budzić uczucia, z którymi dziecko sobie nie radzi.  Dzięki treningowi może łatwiej uporać się z nazwaniem i zrozumieniem swoich emocji.

Przed uczestnictwem w treningu nie jest konieczne posiadanie formalnej diagnozy. TUS jest dostępny dla szerokiego spektrum osób, zarówno dla tych, którzy mają trudności w obszarze umiejętności społecznych, jak i dla tych, którzy chcą je doskonalić. 

W przypadku dzieci z określonymi trudnościami, takimi jak zaburzenia ze spektrum autyzmu, ADHD, czy zaburzenia lękowe, wskazane jest skonsultowanie się ze specjalistą, który oceni, czy trening TUS będzie efektywnym wsparciem i w jakim zakresie. 

Diagnoza będzie również pomocna w dostosowaniu treningu TUS do indywidualnych potrzeb dziecka. Na przykład pomoże trenerom uwzględnić specyficzne trudności związane z konkretnym zaburzeniem i tak dostosować program lub metody pracy, aby przyniosło to dziecku najwięcej korzyści.  Warto podkreślić, że  współpraca trenerów z rodzicami, nauczycielami lub innymi specjalistami, aby uzyskać dodatkowe informacje potrzebne do lepszej pracy z dziećmi, jest podstawą dobrego i efektywnego Treningu Umiejętności Społecznych.

3.  Co oznacza TUS w praktyce?

W praktyce TUS dla dzieci to różnorodne zajęcia, zabawy i techniki pracy dobrane do wieku uczestników.

W terminologii psychologicznej określa się je zbiorczo jako “metody aktywizacyjne”. Metody te mają na celu stworzenie motywującego i bezpiecznego środowiska dla dzieci, aby mogły ćwiczyć umiejętności społeczne w sposób interaktywny i praktyczny. Najczęściej w pracy z dziećmi sprawdzają się:

  • role play (odgrywanie ról) – uczestnicy odgrywają scenki, symulując różne sytuacje społeczne, aby w bezpiecznym i kontrolowanym środowisku ćwiczyć umiejętności takie jak komunikacja, asertywność czy radzenie sobie z konfliktami,
  • sztuka i twórczość – wykorzystanie sztuki, muzyki, pisania czy tańca jako środka wyrażania emocji, komunikacji i rozwijania umiejętności społecznych,
  • dyskusje i burze mózgów – dzieci uczestniczą w grupowych dyskusjach, dzielą się swoimi opiniami i pomysłami, słuchają innych i uczą się negocjować różnice zdań,
  • ćwiczenia praktyczne – dzieci mają okazję do praktycznego zastosowania umiejętności społecznych, np. prowadzenie rozmów, radzenie sobie z sytuacjach konfliktowych, czy wyrażanie własnych uczuć i potrzeb,
  • historia i analiza przypadków – uczestnicy omawiają konkretne sytuacje lub historie, a następnie omawiają, co można zrobić lepiej lub inaczej w takich sytuacjach,
  • ćwiczenia w parach i grupach – uczestnicy współpracują ze sobą, aby rozwiązywać zadania, które wymagają komunikacji, współpracy i negocjacji,
  • gry i zabawy – aktywizujące i interaktywne gry i zabawy rozwijające umiejętności społeczne, takie jak współpraca, komunikacja, empatia czy rozwiązywanie konfliktów. Gry planszowe, gry zespołowe czy gry rozwijające empatię mogą być bardzo efektywne,
  • feedback (informacja zwrotna) – uczestnicy otrzymują informacje zwrotne od prowadzącego oraz innych uczestników na temat swojego zachowania, komunikacji i postępów w rozwijaniu umiejętności społecznych,
  • trening relaksacyjny i techniki radzenia sobie ze stresem – uczestnicy uczą się różnych technik relaksacyjnych, medytacji czy oddychania, które mogą pomóc im radzić sobie ze stresem i trudnymi emocjami w sytuacjach społecznych.

Wykorzystanie różnych metod aktywizacyjnych i ich połączenie w sposób optymalny dla uczestników sprawia, że trening staje się angażujący, skuteczny, zabawny i przyjemny dla dzieci.

4.  Bloki tematyczne w TUS

Trening TUS można podzielić na bloki tematyczne, które skupiają się na poszczególnych  aspektach umiejętności społecznych. Najczęściej stosowane bloki to:

  • komunikacja – ten blok koncentruje się na umiejętnościach komunikacyjnych, takich jak komunikacja werbalna i niewerbalna, słuchanie aktywne oraz wyrażanie swoich myśli, uczuć i potrzeb,
  • wchodzenie w relacje – blok skupia się na nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji z innymi, zarówno z rówieśnikami, jak i dorosłymi, w różnych kontekstach społecznych,
  • empatia i inteligencja emocjonalna – w tym bloku uczestnicy uczą się, jak rozumieć uczucia i potrzeby innych osób, wykazywać empatię oraz radzić sobie z własnymi emocjami,
  • asertywność i radzenie sobie z konfliktami – ten blok koncentruje się na umiejętnościach asertywnego wyrażania swoich potrzeb i granic oraz na strategiach rozwiązywania konfliktów w sposób konstruktywny,
  • współpraca i praca zespołowa – blok skupia się na umiejętnościach pracy zespołowej, dzielenia się obowiązkami, podejmowania wspólnych decyzji oraz dążenia do osiągnięcia wspólnych celów,
  • samoświadomość i samoocena – w tym bloku uczestnicy uczą się rozpoznawać swoje mocne i słabe strony, wartości, cele oraz przekonania, co pozwala im na lepsze zrozumienie siebie i innych,
  • radzenie sobie ze stresem i sytuacjami trudnym – blok koncentruje się na strategiach radzenia sobie z sytuacjach stresowych, trudnych czy konfliktowych, takich jak kontrola złości, relaksacja czy asertywność,
  • wzmocnienie poczucia własnej wartości i pewności siebie –  ten blok ma na celu zwiększenie wiary w siebie oraz poczucia własnej wartości uczestników, co pozwala im lepiej funkcjonować w społeczeństwie.

Podział na bloki pozwala na bardziej uporządkowany i systematyczny sposób nauczania i ćwiczenia różnych umiejętności społecznych. Uczestnicy mogą skoncentrować się na wybranych tematach i rozwijać się w ich obszarze w sposób sprawny i skuteczny. Jednak w trakcie zajęć  bloki tematyczne zazwyczaj ulegają modyfikacji, są miksowane w zależności od potrzeb członków grupy. 

Oto przykłady  treningów, gdzie w pracy z uczestnikami połączono bloki tematyczne w celu rozwijania umiejętności w konkretnym obszarze. Pokazujemy tu, jak urozmaicone, ciekawe i angażujące są te zajęcia. Dzieci się nie nudzą, dzięki czemu szybko mogą robić postępy.

4.1  Trening TUS dla dzieci – wchodzenia w relacje

Trening w tym obszarze ma na celu nauczenie dzieci, jak nawiązywać i utrzymywać zdrowe relacje z rówieśnikami, nauczycielami, rodzeństwem oraz innymi osobami, z którymi mogą się spotkać w życiu społecznym. Trening TUS może obejmować następujące aspekty związane z wchodzeniem w relacje:

  • nawiązywanie kontaktu – czyli uczenie dzieci, jak nawiązywać kontakt z innymi, np. przez uśmiech, powitanie, pytania otwarte czy wspólne zainteresowania,
  • budowanie zaufania – czyli pokazywanie dzieciom, jak budować zaufanie poprzez uczciwość, konsekwencję, okazywanie szacunku i wywiązywanie się z obietnic,
  • słuchanie aktywne – czyli uczenie dzieci, jak skupić się na rozmówcy, zadawać pytania i dawać informację zwrotną, aby pokazać, że słuchają i zrozumieją, co inni mówią,
  • wyrażanie uczuć i emocji – czyli uczenie dzieci, jak wyrażać swoje uczucia i emocje w sposób odpowiedni i zrozumiały dla innych, np. mówiąc „Czuję się smutny, gdy…”, zamiast krzyczeć czy płakać,
  • umiejętność współpracy – czyli uczenie dzieci, jak pracować razem z innymi, dzielić się zadaniami, słuchać pomysłów innych osób i podejmować wspólne decyzje,
  • asertywność – czyli pokazywanie dzieciom, jak wyrażać swoje potrzeby, uczucia i granice w sposób asertywny, szanujący siebie i innych, jednocześnie unikając postaw agresywnych lub uległych,
  • radzenie sobie z konfliktami – nauczanie dzieci, jak rozpoznawać konflikty, komunikować swoje uczucia i potrzeby oraz dążyć do rozwiązania problemów w sposób konstruktywny i pokojowy,
  • utrzymanie relacji – czyli uczenie dzieci, jak dbać o swoje relacje z innymi przez regularny kontakt, okazywanie zrozumienia i wsparcia, przebaczanie i prośbę o przebaczenie, a także radzenie sobie z problemami, które mogą pojawić się w relacjach.

4.2  Trening TUS dla dzieci – autoprezentacja

Trening TUS może również obejmować zagadnienia związane z autoprezentacją, czyli umiejętnością przedstawiania siebie innym w sposób pozytywny i autentyczny. Nauka autoprezentacji może pomóc dzieciom zyskać pewność siebie i łatwiej nawiązywać relacje. Oto niektóre aspekty autoprezentacji, które mogą być omawiane i ćwiczone z dziećmi podczas treningu TUS: 

  • przedstawianie się – uczenie dzieci, jak przedstawiać się innym w sposób pewny i uprzejmy, podając swoje imię, wiek, zainteresowania czy informacje o rodzinie,
  • mowa ciała – uświadamianie dzieci, jak ważna jest postawa ciała, gesty i mimika podczas komunikacji z innymi. Np. utrzymanie kontaktu wzrokowego, uśmiech, wyprostowana postawa czy otwarte gesty,
  • wyrażanie własnych zdolności i osiągnięć – uczenie dzieci, jak mówić o swoich umiejętnościach, pasjach i sukcesach w sposób skromny, ale pewny siebie, 
  • sposób ubierania się – uświadamianie dzieci, jak ważne jest ubieranie się odpowiednio do okazji i środowiska, zwracając uwagę na schludność i wygodę, oraz to, jak wygląd może wpłynąć na wrażenie, jakie sprawiamy na innych,
  • wypowiedzi jasne i zrozumiałe – uczenie dzieci, jak mówić wyraźnie, na odpowiedniej głośności, z odpowiednią intonacją i tempem, aby inni mogli zrozumieć przekaz,
  • umiejętność rozmawiania o różnych tematach – uczenie dzieci, jak prowadzić rozmowy na różne tematy, zadawać pytania, dzielić się swoimi doświadczeniami i zainteresowaniami, a także słuchać innych,
  • radzenie sobie z krytyką i negatywnymi opiniami – uczenie dzieci, jak reagować na negatywne komentarze czy krytykę w sposób konstruktywny i asertywny, nie pozwalając, aby wpłynęły one na ich samoocenę,
  • nauka mówienia „nie” – uczenie dzieci, jak odmawiać w sposób asertywny.

4.3  Trening TUS dla dzieci – kontrola złości

Kontrola złości jest ważnym aspektem rozwoju emocjonalnego i umiejętności społecznych, ponieważ uczy dzieci, jak radzić sobie z negatywnymi emocjami w zdrowy sposób. W ramach treningu TUS prowadzone są różne ćwiczenia i działania, które pomagają dzieciom w lepszym rozumieniu i radzeniu sobie z złością:

  • rozpoznawanie emocji – dzieci uczą się identyfikować uczucia złości oraz sygnały emocjonalne i fizjologiczne, które towarzyszą złości, takie jak napięcie mięśni, przyspieszone bicie serca czy zmiana tonu głosu,
  • wyrażanie emocji – dzieci uczą się, jak wyrażać swoje uczucia złości w sposób asertywny, ale jednocześnie szanujący innych . Ćwiczenia mogą obejmować role-play, w których dzieci symulują sytuacje konfliktowe i uczą się, jak mówić o swoich uczuciach, zamiast reagować agresywnie,
  • techniki relaksacyjne – dzieci uczą się różnych technik relaksacyjnych, takich jak głębokie oddychanie, medytacja czy techniki relaksacji mięśniowej, które mogą pomóc im w uspokojeniu się w sytuacjach stresowych lub złości,
  • rozwiązywanie problemów  – dzieci uczą się, jak radzić sobie z sytuacjami, które wywołują złość, np. mogą pracować nad umiejętnością negocjacji, kompromisu czy szukania alternatywnych rozwiązań konfliktów,
  • empatia – dzieci uczą się, jak zrozumieć i uszanować uczucia innych osób, co może pomóc im w łagodzeniu złości. Ćwiczenia mogą obejmować naukę o perspektywie innych osób, współczucie i rozumienie konsekwencji swojego zachowania,
  • zastępowanie negatywnych myśli – dzieci uczą się, jak zastępować negatywne myśli, które mogą prowadzić do złości, pozytywnymi lub racjonalnymi myślami. Trener może pracować z dziećmi nad identyfikowaniem irracjonalnych przekonań i wprowadzaniem bardziej konstruktywnego myślenia,
  • zarządzanie stresem – dzieci uczą się, jak radzić sobie ze stresem, który może być przyczyną złości. Techniki zarządzania stresem mogą obejmować zarówno umiejętności radzenia sobie z trudnymi sytuacjami, jak i strategie redukcji stresu – takie jak uprawianie sportu, rozmawianie z kimś zaufanym czy poświęcanie czasu na relaksujące hobby,
  • praktyka i wzmacnianie – dzieci uczą się, jak praktykować nowo nabyte umiejętności w różnych sytuacjach, co pozwala im na utrwalenie tych umiejętności i zastosowanie ich w codziennym życiu. Trener może prowadzić grupowe ćwiczenia, dyskusje i analizę sytuacji z życia codziennego, aby pomóc dzieciom w praktycznym zastosowaniu nowych umiejętności,
  • wsparcie społeczne –  dzieci uczą się, jak szukać wsparcia społecznego od rodziny, nauczycieli, rówieśników czy dorosłych opiekunów, którzy mogą pomóc im w radzeniu sobie z złością i emocjonalnymi wyzwaniami.

5.  Czynniki wpływające na skuteczność TUS

Co zrobić, aby dziecko efektywnie skorzystało z udziału w TUS? Można podjąć kilka kroków.

Po pierwsze, wybrać program dostosowany do wieku, potrzeb i poziomu Twojego dziecka. Dobrze jest sprawdzić, czy program opiera się na sprawdzonych metodach i czy prowadzący mają odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie.

Po drugie, zachęcać dziecko do zaangażowania. Uczestnicy treningu powinni być zachęcani do aktywnego udziału w zajęciach, zadawania pytań, dzielenia się swoimi myślami i uczuciami oraz praktykowania nowych umiejętności w bezpiecznym i wspierającym środowisku.

Po trzecie, wspierać dziecko w domu. Rodzice mają ogromną, kluczową rolę we wspieraniu swojego dziecka w procesie treningu. Mogą to robić w różny sposób, w tym:

  • regularnie współpracować z trenerem, aby na bieżąco śledzić postępy dziecka, omawiać ewentualne problemy,
  • motywować dziecko do pilnej i zaangażowanej współpracy podczas treningu,
  • umożliwiać dziecku ćwiczenie nabywanych umiejętności  w codziennych sytuacjach w domu, dzielić się z nim swoimi uwagami i zachęcać do zastanowienia, co się udało, a co można poprawić,
  • chwalić postępy, doceniać wysiłek dziecka, bo zachęta i uznanie są silnym motywatorem dla dalszego rozwoju,
  • wspierać dziecko emocjonalnie,  pomagać mu zrozumieć jego uczucia, myśli i doświadczenia związane z TUS,  
  • pomagać w organizacji czasu, aby dziecko mogło uczestniczyć w zajęciach TUS, a także poświęcać czas na praktykowanie umiejętności społecznych w codziennym życiu.

6.  Ile powinny trwać TUS?

Pierwsze efekty TUS pojawiają się w zależności od indywidualnych potrzeb i predyspozycji uczestnika zajęć. Aby dziecko mogło wykształcić nowe kompetencje, a następnie potrafiło je wykorzystać, potrzeba minimum od 8-12 tygodni treningu. 

Najlepsze rezultaty otrzymuje się w przypadku programu wpisanego w rok szkolny i trwającego przeciętnie 9 miesięcy (z uwzględnieniem przerw świątecznych i feryjnych). Pozwala to zapewnić uwzględnienie w programie kluczowych bloków tematycznych. 

Czas trwania jednych zajęć TUS to w zależności od wieku dziecka (im młodsze tym krótsze) od około 45 minut do 90 minut. Zajęcia powinny odbywać co najmniej raz w tygodniu. Im młodsze dzieci tym grupa powinna być mniejsza (4-6 osób młodsze dzieci, starsze 8-10 osób). 

Bardzo ważne aby zajęcia były prowadzone przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje tzn. wiedzę i umiejętności potrzebne do pracy z dziećmi, świadomość potrzeb rozwojowych dziecka, znajomość i umiejętność wykorzystania interaktywnych metod w pracy z grupą.

7.  TUS w Senso Senso

Trening Umiejętności Społecznych w Senso Senso to indywidualny program nauki i doskonalenia funkcjonowania społecznego. W Senso Senso TUS zawsze prowadzony jest przez certyfikowanego terapeutę, mającego doświadczenie w pracy z dziećmi, młodzieżą lub osobami dorosłymi. 

Cykl zajęć jest rozłożony na 9 bloków tematycznych, których realizacja zawsze odbywa się zgodnie z potrzebami danej grupy. Metody pracy dobierane są do wieku uczestników, ich możliwości oraz przejawianych trudności, tak aby jak najszerzej wspierać ich rozwój.

Aby zapewnić jak najlepsze dopasowanie grupy, pierwsze 4 zajęcia stanowią warsztaty adaptacyjne, podczas których terapeuta dobiera grupę tak, aby wszyscy uczestnicy czuli się komfortowo i mieli optymalne warunki pracy.

Następnie określa się program zajęć i sposób jego realizacji, co miesiąc przekazując rodzicom informacje o omawianej tematyce oraz metodach pracy. 

Ponieważ TUS ma charakter grup zamkniętych, a program zakłada realizację tematyki w określonym czasie, po 4 spotkaniu staramy się nie wprowadzać zmian w składach grupy. Jest to kluczowe dla zapewniania integracji w grupie, a także poczucia bezpieczeństwa jej uczestników i przejścia przez cały program treningu.

Zapisy na zajęcia TUS w Senso Senso trwają cały rok. Serdecznie zapraszamy!

Zespół Senso Senso


Autor: Malwina

2023-08-09

Spektrum Autyzmu u dziewczynek

Spektrum Autyzmu u dziewczynek

Słowem wstępu  W latach siedemdziesiątych XX. w. brytyjska psychiatra Lorna Wing stwierdziła, że jeśli dziecko...